مرکز قرآن و حدیث کریمه اهل‌ بیت علیها السلام

انواع ادغام:
ادغام نون ساکن و تنوین در «یرملون» دو حالت دارد:
۱. ادغام با غنه

۲.ادغام بدون غنه.

غنه صدای "ن" و "م" که از بینی و خیشوم شنیده می‌شود به آن صدا می‌گوییم غنه، که برای حرف نون و میم هست.

حالا برگردیم به ادغام، ادغام نون ساکن در "یمون" با غنه همراه است وقتی‌ که ادغام را انجام می‌دهیم "ن" حذف می‌شود حرف بعدی مشدد می‌شود. هم‌ زمان با تلفظ آن حرف مشدد ما صدای غنه‌ی نون یا میم را از خیشوم می‌شنویم این همان صدای غنه هست.
نکته اول: هنگامی‌ که نون ساکن در یمون ادغام می‌کنیم با غنه همراه است که صدای "ن" یا "م" از خیشوم باید هنگام تلفظ حرف مشدد شنیده بشود. 

 نکته دوم: این هست که این غنه را به اندازه دو حرکت کوتاه باید نگه داریم و امتداد بدهیم نباید زود تلفظ کنیم و رد بشویم.

اما ادغام بدون غنه:
 ادغام نون ساکن در دو حرف راء و لام بدون غنه هست یعنی چه؟ یعنی این کارهایی که گفتیم لازم نیست انجام بشود باید ادغام بکنیم و رد بشویم دیگر مکث، کشش و غنه ندارد.

نکته اول: چهار کلمه صِنوَانٌ – قِنوَانُ – بُنیَانٌ - الدُّنیَا در این چهار کلمه ادغام صورت نمی‌گیرد. نون ساکنه ادغام نمی‌شود بلکه اظهار می‌شود اظهار گفتیم یعنی تلفظ کامل "ن" بدون تغییر و بدون مکث اضافه، چون نون ساکن و حروف "یرملون" در یک کلمه قرار گرفته است این چهار حرف استثنا هستند و ادغام نمی‌شوند.

نکته دوم: در عبارت وَ قِیلَ مَن رَاق در سوره مبارکه قیامه نون ساکن در حرف راء ادغام نمی‌شود بلکه اظهار می‌شود یعنی تلفظ کامل بدون تغییر و بدون مکث اضافه و البته یک قاعده‌ای بنام "سکت" هم دارد همین توقف کوتاه که بعداً برای شما توضیح می‌دهیم.

نکته سوم: در حروف مقطعه در ابتدای سوره مبارکه یس و سوره قلم وقتی‌ که ما وصل می‌کنیم حروف مقطعه و یا حرف مقطعه را به عبارت بعدی، ادغام صورت نمی‌گیرد طبق قول مشهور این‌ جا نون اظهار می‌شود.