مرکز قرآن و حدیث کریمه اهل‌ بیت علیها السلام

۱. ملاک ارجمندی تقوا است، دستور به پرهیز از فخر فروشی، بدگمانی، جستجو در امور پنهانی مردم و غیبت کردن

در آیه ۱۳ تمام برتری های خیالی انسان ها (از قبییل نژاد، رنگ، ثروت، شهرت، منصب اجتماعی و غیره ) را نفی می کند و اعلام می دارد هیچ کس بر دیگری برتری ندارد جز با تقوا. (جعلناکم شعوبا و قبائل لتعارفوا)
پیام های این صفحه:
۱. پرهیز از بدگمانی (ان بعض الظن اثم، در المیزان فرموده است که از آنجا که بدگمانی به ذهن انسان ناخود آگاه خطور می کند پس منظور، ترتیب اثر دادن به بد گمانی است که بدگویی کند یا عیب مومنی را برای دیگران بگوید یا طبق آن کار دیگری انجام دهد یا اینکه منظور نهی از بدگمانی باشد در صورتی که مقدمات آن بدگمانی در اختیار شخص باشد.)
۲. غیبت، بسان خوردن گوشت مردار برادر مومن است (لحم اخیه...) ، که اگر انسان به حقیقت آن اطلاع می یافت قطعا برایش ناگوار و ناخوشایند بود (فکرهتموه ...) .
۳. جستجو و کندوکاو در امور پنهانی مردم برای یافتن بدی ها آنان ممنوع است که در حقیقت مانند غیبت که آشکار کردن عیب برای دیگران است، تجسس، آشکار کردن عیب دیگری برای خود است. (لاتجسسوا)

۲.توصیف دو دسته از مسلمانان :
۱. مومنان راست کردار: ایمان قلبی به خدا و رسول، اطاعت از ایشان، دودل نشدن در ایمان و جهاد به مال و جان
۲. مدعیان ایمان: به زبان آوردن شهادتین و باور نکردن آن

خداوند متعال در آیات پایانی سوره، برخی بادیه نشین های عرب را سرزنش می کند که در چند نکته قابل بیان است:
۱. ادعای ایمان می کنند (قالت الاعراب آمنا)
۲. اما ایمان و گرایش و باور به خدا و رسول به درون آنان رسوخ نکرده است. (لما یدخل الایمان فی قلوبکم)
۳. به خاطر اسلام آوردن بر پیامبر منت می گذارند. (یمنون علیک ...)
۴. قرآن می فرماید: خدا بر شما منت نهاده است که شما را به اسلام راهنمایی کرده است. (بل الله یمن علیکم)
در ادامه مومنانی را در ادعای ایمان راست گو و راست کردار می داند که چند ویژگی دارند:
۱. باور و گرایش قلبی به خدا و رسول (آمنوا بالله و رسوله)
۲. پیروی و فرمانبرداری (و ان تطیعوا الله و رسوله آیه 14)
۳. جهاد به مال و جان در راه خدا (جاهدوا باموالهم و انفسهم)
در حقیقت این آیات تفاوت بزرگ میان اسلام ظاهری با ایمان حقیقی را بیان می کند.