مرکز قرآن و حدیث کریمه اهل‌ بیت علیها السلام

براهین متعددی برای اثبات معاد وجود دارد.
اولین برهان، برهان حکمت است.
خلقت دنیا و آفرینش بدون پاداش و جزا غیرحکیمانه است و خداوند حکیم هم فعل بدون حکمت انجام نمیدهد.و در نتیجه حتما باید عالم دیگری باشد تا آفرینش انسان و رسیدنش به جزا و پاداش اعمال خود دارای حکمت شود.
در آیه ۱۱۵ سوره مومنون خداوند میفرماید: "أفحسبتم انما خلقنا عبثا و أنکم الینا لا ترجعون"
اگر رجعت و معاد نباشد کار آفرینش انسان عبث خواهد بود و خداوند هرگز کار عبث نمیکند پس معاد وجود دارد.
در روشن بودن وجود معاد همین بس که نمیتوان تصور کرد انسان که اشرف مخلوقات است و بعد از ده‌ها سال عمل صالح و غیر صالح،بعد از مرگ به پایان کار خویش رسیده و هیچ پاداش و جزایی را بعد از مرگ بر جسم و روحش نبیند.
آیا میتوان یک نقاش هنرمندی را یافت که هنر زیبایی را به عرصه ظهور برساند و بعد از تلاش و سختی برای کشیدن آن نقاشی زیبا،آنچه طراحی کرده را به وسیله آتش زدن یا پاره کردن از بین ببرد؟آیا این کار از حکمت به دور نیست؟
چطور میشود خداوندی را که حکیم است و عالَم را به این عظمت و انسان را با این همه ظرافت خلق نموده،عالَم دیگری به جز این عالَم را برای رسیدن به پاداش و جزای اعمال خوب و زشت نیافریند.
در این بین گروهی به نام ماتریالیستها با توجه به مادی گرا بودنشان، معتقد به اشتباه بودن خلقت انسان هستند و اگر معاد نباشد این سخن آنها قطعا درست خواهد بود ولی با توجه به حکیم بودن خداوند،درک این گروه از جهان صحیح نیست.
یک مثال دیگر: یک خودروی نظامی با ویژگی های منحصر به فرد مانند عبور از کوهها، جنگلها و مناطق برف خیز و بورانی و جاده های نامرغوب را برای حضور در منطقه ای بدون این سختی ها استفاده کنند.
آیا این کار عبث نیست؟
آیا سازندگان و سفارش دهنگان این خودرو و خریداران آن از عقل سالم، بهره ای دارند؟
خیر،اما اگر استفاده از این خودرو در منطقه ای با همین ویژگی های خاص باشد،قطعا کار حکیمانه ای صورت گرفته و خریداران و سفارش دهندگان آن ،کار عاقلانه ای کرده اند.
با این توضیحات،مهم است که چند ویژگی انسان را اشاره کرد:
میل به جاودانگی،خلود و بی نهایت خواهی.
و این درحالی است که دنیا و زندگی زمینی انسان محدود و جاودانه نیست.
ولی همین میل به جاودانگی و بی نهایت خواهی،با وجود معاد معنا پیدا خواهد کرد.و خداوندی که کار عبث نمیکند معاد را برای رسیدن انسان به این امیال خویش قرار داده است.