مرکز قرآن و حدیث کریمه اهل‌ بیت علیها السلام

معاد بر وزن مفعل است و باید چند نکته را از حیث لغوی بررسی نمود.
مفعل در عربی میتواند اسم زمان،اسم مکان یا مصدر میمی باشد.
در صورتی که اسم زمان باشد،دلالت بر زمانی غیر از این زمان دارد.
و اگر اسم مکان باشد،مکانی دیگر خواهد بود به غیر از این دنیا.
اما اگر مصدر میمی باشد،معاد به معنای بازگشت خواهد بود.
و اما معاد در اصطلاح:
تعریف اول: انسان بعد از مرگش زنده میشود تا بر اعمالش رسیدگی شود.
همچنین یکی از تعاریف معاد ،اعتقاد بر عدم نابودی انسان بعد از مرگ تا رسیدن به مقصد است.
و این تعریف یکی از بهترین برداشتها از معاد است که به دلیل جهانبینی بودن مسئله معاد،یک باور بوده و لذا این تعریف از معاد ، خود از جنس اعتقاد است.و فصل آن هم صحیح است به دلیل عدم نابودی انسان با مرگ.
۱.فقط روح انسان برمیگردد(حکما و فلاسفه)
۲.فقط جسم انسان برمیگردد(ماتریالیستها)
۳.جسم و روح انسان باهم برمیگردند
۴.در اعتقاد اهل تشیع، معاد جسمانی یعنی برگشت روح به همراه جسم در برزخ و قیامت ولی قطعا جسمی که در برزخ و قیامت خواهد بود متفاوت از جسمی است که در دنیا همراه با روح است.