مرکز قرآن و حدیث کریمه اهل‌ بیت علیها السلام

علائم وقف
۱.《م》: وقف لازم
نشانه‌ی وقف و ابتدای لازم است. اگر در این موارد وقف صورت نگیرد، موجب خلل و فساد در معنا می‌گردد.
۲.《قِلی》: وقف بهتر
یعنی وقف در این موضع و ابتدا به جمله بعد بسیار خوب است.
۳. 《ج》: وقف جایز
وقف و ابتدا از جمله‌ی بعد، در این موارد جایز و خوب است. البته وصل آن به عبارت بعد نیز جایز است.
۴.《صِلی》: وصل بهتر
یعنی وقف و نیز ابتدا از جمله‌ی بعد جایز است؛ ولی وصل به جمله‌ی بعد(به‌علت ارتباط تنگاتنگ) دارای اولویت است و بهتر.
۵. وقف معانقه:
به موجب این علامت، وقف در هر دو مورد با هم جایز نیست.بلکه وقف در یک موضع، سبب وصل موضع دیگر می‌شود.
۶.《لا》: وقف و ابتدای نادرست
لا نشانه‌ی وقف و ابتدای نادرست است. این علامت در جایی قرار می‌گیرد که وقف بر آن باعث خلل در مفهوم آیه می‌گردد. در این صورت ابتدا از جمله‌ی بعد نیز صحیح نیست.